Św. Jadwiga Królowa

Jadwiga urodziła się 18 lutego 1374 r. w Budzie na Węgrzech jako córka króla Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki. Od najmłodszych lat wykazywała głęboką pobożność i troskę o bliźnich. Słynęła z mądrości, umiarkowania i niezwykłej hojności. Słowa „Czyń, co widzisz”, które usłyszała z ust Ukrzyżowanego Chrystusa, klękając przed krzyżem w Katedrze Wawelskiej, zrozumiała jako wezwanie do naśladowania Go. Była nie tylko pobożną królową, ale także kobietą czynu, która aktywnie angażowała się w pomoc bliźnim. W 1384 roku, w wieku 10 lat, Jadwiga została koronowana na króla Polski. Jej małżeństwo z Władysławem Jagiełłą, księciem litewskim, miało ogromne znaczenie polityczne, otwierając drogę do chrystianizacji Litwy. Jadwiga wspierała misję ewangelizacyjną, dbając o budowę kościołów i szkół, a  także szpitali i schronisk. Podczas budowy świątyni w Krakowie, litując się nad płaczącym robotnikiem, który miał chorą żonę, według legendy, oparła stopę na kamiennym głazie i podarowała mu złotą klamrę od pantofelka. Ten gest miłosierdzia przedstawiany jest w ikonografii św. Jadwigi, a odcisk jej bucika w twardym kamieniu, zachował się do dziś w murach krakowskiego kościoła Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Według innej opowieści, Jadwiga na wieść o chłopcu, który lekkomyślnie wszedł do Wisły i utonął, opuściła Wawel i topielca nakryła kontusikiem. Była również patronką sztuki i nauki. Jej głęboka pobożność i umiłowanie modlitwy prowadziły ją do mistycznego zjednoczenia z Bogiem. Zleciła pierwsze w historii Polski tłumaczenie Psalmów na język polski. Swoje życie traktowała jako misję, wypełniając ją z pokorą i oddaniem. Zmarła 17 lipca 1399 r. w Krakowie, w wieku 25 lat, cztery dni po porodzie córeczki, Elżbiety Bonifacji, która żyła jedynie trzy tygodnie. Zostały pochowane razem w Katedrze na Wawelu. W testamencie zapisała swój majątek Akademii Krakowskiej. Już za życia otaczano ją czcią jako świętą. W 1979 r. papież Jan Paweł II dokonał jej kanonizacji. Święta Jadwiga Andegaweńska jest patronką Polski, Litwy, archidiecezji krakowskiej i Węgier, a także zjednoczonej Europy. Jej wspomnienie przypada 8 czerwca. Podczas XVII Święta Dziękczynienia 2 czerwca 2024 roku jej relikwie zostały uroczyście wprowadzone do Świątyni Opatrzności Bożej.