Św. Józef Sebastian Pelczar
(1842-1924)
Patron trzeźwości, ubogich, chorych i emigrantów, diecezji tarnowskiej i rzeszowskiej.
Urodził się w Korczynie na Podkarpaciu. Profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Założyciel sercanek, gorliwy kaznodzieja i pasterz diecezji przemyskiej, który czynił „wszystko dla Najświętszego Serca Jezusowego przez niepokalane ręce Najświętszej Maryi Panny”. Kanonizowany w 2003 r.
Msza św. zbiorowa w poniższej intencji zostanie odprawiona w Świątyni Opatrzności Bożej 19 stycznia 2025 r. o godz. 12.00. Przekazane intencje będą złożone przy ołtarzu i przy wystawionych relikwiach św. Józefa Sebastiana Pelczara.
Transmisja mszy św. online: https://www.centrumopatrznosci.pl/codzienna-transmisja-mszy/
Józef Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 roku w miejscowości Korczyna, w rodzinie rolniczej, jako trzecie z czworga dzieci. Podobnie jak rodzeństwo, jeszcze przed swym narodzeniem został ofiarowany przez matkę Najświętszej Maryi Pannie. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia w przemyskim seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał w lipcu 1864 roku i rozpoczął posługę jako wikariusz parafii w Samborze. Został skierowany na studia w Kolegium Polskim w Rzymie, na których uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. W Rzymie był świadkiem uroczystości kanonizacyjnych św. Jozafata Kuncewicza i ofiarowania Warszawie przez Piusa IX świecy, nazywanej później Świecą Niepodległości, którą 53 lata później witał w stolicy wolnej Polski. Wykładał teologię pastoralną i prawo kanoniczne w przemyskim seminarium, a następnie został profesorem Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez rok był rektorem UJ. Prowadził działalność społeczną, charytatywną i oświatową. Przez 16 lat był prezesem Krakowskiego Towarzystwa Oświaty Ludowej. Był zastępcą prezesa Rady Nadzorczej Towarzystwa św. Wincentego à Paulo. Z własnych poborów wspierał tanią kuchnię dla studentów. Zainicjował powstanie Bractwa NMP Królowej Korony Polskiej, które sprawowało opiekę nad wdowami, sierotami i innymi ludźmi będącymi w potrzebie. Zakładał ochronki dla dzieci, punkty z darmowymi posiłkami dla biednych, szkoły gospodarcze dla dziewcząt. Był współzałożycielem Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W 1899 roku został sufraganem, a rok później ordynariuszem diecezji przemyskiej, której pasterzował aż do swej śmierci w 1924 roku. Wykazywał niezwykłą gorliwość w posłudze biskupiej, a kierowaną przez siebie diecezję poświęcił Najświętszemu Sercu Jezusowemu i Matce Najświętszej. Za jego posługiwania wzrosła liczba nowych kościołów i kaplic, a wiele świątyń zostało odnowionych. Był gorącym patriotą. Podczas kazań i innych wystąpień mówił o umiłowaniu Ojczyzny i tradycji narodowych oraz wzywał do zaufania Bogu i obrony wiary. Zmarł w Przemyślu 28 marca 1924 roku w opinii świętości. Jan Paweł II beatyfikował go w 1991 roku, a kanonizował w roku 2003. Wspomnienie liturgiczne świętego Józefa Sebastiana Pelczara obchodzimy 19 stycznia. Relikwie świętego Józefa Sebastiana Pelczara zostały wprowadzone do Świątyni Opatrzności Bożej 19 stycznia 2020 r.
